Als je geen testament laat opstellen waarin je bepaalt aan wie je wat wil nalaten, bepaalt de wet aan wie je je bezittingen en schulden nalaat. In de meest voorkomende situatie betekent dit je echtgenoot en je kinderen.
Echter….
Trouwen is allang geen vanzelfsprekendheid meer. We kunnen net zo goed gaan samenwonen. Het percentage huwelijken dat eindigt in een scheiding neemt nog steeds toe. We gaan steeds vaker opnieuw samenwonen of trouwen en vormen dan een samengesteld gezin. Kinderen hebben naast hun biologische ouders dus ook steeds vaker stiefouders.
En daarmee neemt de complexiteit aan wie we nalaten toe en de zorgeloosheid af.
Waarover ontstaat zoal gedoe:
- Je bent als samenwonende partner geen erfgenaam en staat buiten spel.
- De gemeenschappelijke bezittingen van jou en je partner, worden gemeenschappelijke bezittingen van je erfgenamen en je partner of vice versa.
- Door scheiding is er niet meer met alle kinderen contact.
- Eigen kinderen en stiefkinderen vormen een samengesteld gezin.
- Belangen van je nieuwe partner en je eigen kinderen zijn tegenstrijdig.
Kortom; los van alle emoties die een nalatenschap teweeg brengt, kan je “burgerlijke staat” ook voor flink wat onvoorziene verrassingen zorgen.